नर्मदा परिक्रमा

धनुष्यबाण हातात घेऊन दिमाखात निघालो ! तुम्ही जशी वस्त्रे घालता तसे आपले वर्तन आपोआप होत असते ! उदाहरणार्थ ऐतिहासिक वस्त्रे धारण केल्यावर तुम्ही आपसूकच रुबाबात चालू लागता ! हातात नुसती काठी किंवा दंड होता तोपर्यंतचे माझे चालणे आणि जेव्हा हातात धनुष्य आला तेव्हाचे चालणे यात उगाचच फरक पडला आहे असे मला वाटून गेले . काल रात्री भेटलेला रवीन् भाऊ उर्फ रौभौ याला भेटायचा शब्द देऊन ठेवला होता त्याप्रमाणे त्याच्या वस्तीमध्ये गेलो . सुदैवाने ती माझ्या जाण्याच्या वाटेतच होती . झोपडी वजा घरे होती . तिथे रस्त्यावरून फिरणाऱ्या एका युवकाला मी रविनचा पत्ता विचारला . कुणीतरी परिक्रमावासी रौ भौ ला हातात धनुष्यबाण घेऊन शोधतो आहे अशी बातमी बघता बघता त्या परिसरात पसरली आणि दहा-पंधरा लोक गोळा झाले . त्यांना असे वाटले की नेहमीप्रमाणे रौभौ ने काहीतरी प्रताप केलेला आहे ! आणि आता हा त्याला मारायला आलेला आहे ! त्याच्या संरक्षणासाठी हे स्थानिक लोक गोळा होत आहेत हे माझ्या लक्षात आले . याला म्हणतात समाज ! नाहीतर आजकाल शहरांमध्ये एखाद्या भागावासात अर्थात फ्लॅटमध्ये घुसून कोणी धुडगुस जरी घातला तरी शेजारच्यांना कळत नाही...

नर्मदा मातेच्या उत्तर तटावरून माझी मार्गक्रमणा सुरू होती . हांफेश्वर ओलांडले म्हणजे उत्तर तटावरील शूल पाणीच्या झाडीचा मध्यभाग आला होता . वरील नकाशा मध्ये हिरव्या रंगाने दाखवलेला भाग म्हणजे शूलपाणी ची झाडी आहे . हिच्या मधोमध नर्मदा माई वाहते आहे . खाली महाराष्ट्र आणि वरती गुजरात व मध्य प्रदेशाच्या सीमा आहेत . महाराष्ट्रातील तोरणमाळ अभयारण्य , गुजरात मधील शूलपाणेश्वर अभयारण्य आणि गुजरात मध्य प्रदेश सीमेवरील रतनमहल अस्वल अभयारण्य हा सर्व शूलपाणी झाडीचाच भाग आहे . हाफेश्वर हा झाडीचा मध्यभाग असून लाल रंगाने दाखवला आहे .  इथून पुढे जाण्यासाठी अनेक मार्ग आहेत . मला देवा दादा ने सर्व मार्ग समजावून सांगितले होते . प्रत्येकाला आपला मार्ग निवडता यावा म्हणून सर्वच मार्ग इथे व्यवस्थित देतो आहे . कृपया नीट अभ्यासावेत . सर्वात पहिला मार्ग जो खरा परिक्रमा मार्ग होता तो आता १००% जलमग्न झाला आहे याची कृपया नोंद घ्यावी . त्यामुळे जुन्या पुस्तकांमध्ये सापडणारे उल्लेख आणि मंदिरे तुम्हाला इथे आता सापडणार नाहीत .  किंबहुना सरदार सरोवर धरणाची उंची दर काही वर्षांनी थोडी थोडी वाढवली जात आहे...